Zabiegi ortopedyczne

Zespół cieśni kanału nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka jest stanem chorobowym powstałym w wyniku długotrwałego ucisku nerwy pośrodkowego w kanale nadgarstka. Zwykle dotyczy ręki dominującej. Przyczyną jest zwykle przeciążenie ręki spowodowane wielokrotnym powtarzaniem tych samych czynności. W diagnostyce zespołu cieśni nadgarstka stosujemy badanie fizykalne, USG oraz EMG, które jest badaniem kluczowym i potwierdzającym.

Objawy:

- drętwienie i mrowienia palców I – III ręki oraz połowy palca IV

- zanik mięśni kłębu kciuka

- osłabienie siły chwytu, brak precyzji i ograniczenia ruchów

- utrudnione zaciśnięcie ręki w pięść

- wypadanie z dłoni trzymanych przedmiotów

Leczenie:

Leczeniem przyczynowym jest zabieg operacyjny polegający na przecięciu troczków zginaczy i odbarczeniu nerwu pośrodkowego.

Zabieg jest wykonywanie w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga specjalnego przygotowania.

Skóra goi się 2 tygodnie a okres rekonwalescencji wynosi około 6 tygodni.

Palec zatrzaskujący

Palec trzaskający (zakleszczające zapalenie ścięgna) jest stanem chorobowym polegającym na zaburzeniu płynności ruchów czynnego zginania i prostowania palca. Pojawia się w wyniku przeciążeń, mikrourazów lub jest wrodzony.

Choroba rozpoczyna się pojawieniem małego guzka u podstawy palca po stronie dłoniowej, który jest pogrubiałym ścięgnem. Po pewnym czasie pojawia się zatrzymywanie ruchów palca i charakterystyczny trzask, po którym kontynuowany jest dalszy ruch.

Operacja polega na przecięciu lub wycięciu pochewki włóknistej w celu ułatwienia przesuwu pogrubiałego ścięgna.

Skóra goi się 2 tygodnie a okres rekonwalescencji wynosi około 6 tygodni.

Choroba De Quervaina

   Choroba De Quervaina - jest to zapalenia pochewki ścięgnistej I przedziału prostowników ręki (m. odwodziciel kciuka długi oraz m. prostownik kciuka krótki). Przyczyną choroby są powtarzającie się mikrurazy oraz przeciążenia ścięgien w wyniku wykonywanych czynności zawodowych lub uprawiania sportu. W wyniku przewlekłego drażnienia pochewki ścięgna dochodzi do powstania stanu zapalnego (obrzęk, wysięk, ból, zwiększone ucieplenie). W konsekwencji przewlekłego stanu zapalnego pochewka ścięgna ulega zwłóknienu co znacznie upośledza ruch kciuka dodatkowo powodując notoryczny ból. Leczenie zachowawcze przynosi efekt jedynie w początkowej fazie choroby. Stosowane jest unieruchomienie, fizykoterapia, doustne leki przeciwzapalne lub ostrzykiwanie bolesnej okolicy preparatami sterydowymi. W bardziej zaawansowaych stadiach choroby jedynym leczeniem jest zabieg operacyjny polegający na przecięciu bolesnej pogrubiałech pochewki ścięgnistej co przynosi bardzo szybki efekt leczniczy. 

Ganglion, Torbiel galaretowata

Ganglion (torbiel galaretowata) jest odczynem zwyrodnieniowym pochewek ścięgnistych pojawiającym się w wyniku przewlekłych urazów lub przeciążeń. Torbiel zawiera galaretowatą substancję. Najczęstszą lokalizacją jest okolica nadgarstka oraz stopy.

Leczenie polega na punkcji i odessaniu treści z torbieli lub jej operacyjnym usunięciu, które jest najskuteczniejsze.

Skóra po zabiegu goi się około 2 tygodnie a okres rekonwalescencji wynosi około 6 tygodni.

Zespół kanału Guyona, zespół rowka nerwu łokciowego

   Zespół kanału Guyona, Zespół rowka nerwu łokciowego to choroby związane z uciskiem nerwu łokciowego na poziomie kolejno nadgarstka lub stawu łokciowego. Do ucisku nerwu dochodzi na skutek m. in. powiększających się ganglionów, urazów lub wad anatomicznych. W konsekwencji dochodzi do zaburzeń czucia oraz ruchomości kończny gónrej w zakresie unerwienia przez n. łokciowy. Badaniami potwierdzającymi zespoły uciskowe są m.in USG lub EMG. 

Zeszycie ścięgna zginacza i prostownika

Operacyjna rekonstrukcja ścięgien jest konieczna w celu naprawy funkcji kończyny. Do urazów ścięgien dochodzi w wyniku bezpośredniego przecięcia np. nożem lub podczas konkretnego ruchu o sile przewyższającej jego wytrzymałość. Leczenie operacyjne jest leczenie z wyboru. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, nie wymaga specjalnego przygotowania. Okres rekonwalescencji po zabiegu jest różny w zależności od zeszystego ścięgna, wynoki około 6 tygodni. Bezpośrednio po zabiegu rozpoczyna się rehabilitacja, która jest konieczna, aby efektem zabiegu był pełny powrót sprawności.

Osocze bogatopłytkowe

   Celem leczenia PRP jest zniesienie dolegliwości bólowych poprzez wyłączenie uszkodzonych stroktur. Dzięki temu efekty tej terapii mogą okazać się trwałe. Początkowa poprawa może być dostrzegana w ciągu kilku pierwszych tygodni, w miarę postępu gojenia. Badania naukowe i praktyki kliniczne wykazały, że terapia PRP jest bardzo skuteczna w łagodzeniu bólu i umożliwia powrót pacjentów do normalnego życia. Jak często należy wykonywać takie zastrzyki? Kwestia ta zostanie omówiona między pacjentem, a lekarzem podczas wizyty. Maksymalnie w ciągu sześciu miesięcy można podać do trzech zastrzyków. Jednak większość pacjentów uzyskuje znaczną ulgę już po pierwszym lub drugim zastrzyku.

Fibryna - jeden staw

   W leczeniu stawów niezawodna. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że jest to naturalny preparat, pobrany z naszej krwi. Dzięki temu niwelujemy ryzyko nieprzyjęcia się leku oraz nie narażamy organizmu na zmiany alergiczne. Fibryna podana w zmienione chorobowo miejsce intensywnie je regeneruje, a to wszystko dzięki jej składnikom. Fibryna bogatopłytkowa uwalnia bowiem płytki krwi, krwinki białe oraz komórki macierzyste, mające zdolności przyspieszające regenerację. Polecamy zabieg wszystkim tym, dla których chore stawy nie pozwalają w pełni cieszyć się życiem.